Η νύχτα φεύγει με τις μνήμες σου φωτίζει
ο κόσμος όλος γύρω από σένανε γυρίζειεικόνα ονείρου που η μέρα δεν τη σβήνειδε μ' αγγίζεις μα τα σημάδια σου μ' αφήνεις...Και είναι κάτι μέρες σαν και αυτή που η μελαγχολία μου χτυπάει κόκκινο.Κάτι μου λείπει όμως δεν έχω ιδέα τι είναι!
Ή μάλλον έχω....Μνήμες βασανιστικές,στιγμές που πέρασες με άτομα που ίσως πλεον δεν σε θέλουν στη ζωή τους, χωρίς εξήγηση , χωρίς λόγο.Άσχημο να θες να δώσεις αγάπη να δείξεις πως νοιάζεσαι για τον άλλο και να μην μπορείς.Δεν σου ζήτησα ποτέ να ήμαστε μαζι το μόνο που ζήτησα είναι πέντε λεπτα μαζί ,για άλλη μια φορά, να μυρίσω το άρωμα σου και να σου πω όλα οσα σκέφτομαι και θέλω.Δεν με νοιάζει να ξευτιλιζόμουν δν με νοιάζει να με κοροϊδέψεις αν το κάνεις σε ευχαριστώ έτσι ίσως καταλάβω μια ώρα νωρίτερα πως πρέπει να απομακρυνθώ.Με κάνεις να πονάω, δεν σε ξέρω καθόλου ίσως και η σκέψη σου με τρώει σαν σαράκι. Στοίχειωσες τα όνειρα μου την ύπαρξη μου τη ζωή μου όλη.Ελπίζω απλά πρίν φύγω να καταφέρω να βρώ το θάρρος να σου μιλήσω εγώ για ακόμη μια φορά....
